Vanmiddag voelde ik de lente en trok ik de stoute schoenen uit en trok ik mijn zomersandalen aan. Onder hypnose had ik de diepe wens te kennen gegeven dat ik gelakte teennagels wilde, dus trof ik de afgelopen weken voorzichtig en doeltreffend voorbereidingen voor als het moment daar zou zijn. Ik kocht donkerblauwe en donkerrode nagellak, maar ook nagellakremover en watjes voor als ik straks halfgekleurde tenen heb en mijn geklieder wil herstellen.
Licht
Vandaag was eindelijk de eerste bijna-lentedag waarop ik het aandurfde om met blote voeten in mijn schoenen naar buiten te gaan. Dat doe ik het liefst zodra het zonnetje weer langer begint te schijnen en haar stralen weer warm genoeg zijn. Geen sokken en met blote tenen in de buitenlucht. Straks ook weer zonder jas naar buiten. Ik kan mijn geluk nu al niet op. Het enige nadeel is dat er in de avond geen kaarsjes meer aan hoeven, omdat het dan te licht is. Maar dat maakt het lichte gevoel in mijn hoofd dat daarvoor in de plaats komt meer dan goed. Ook het vooruitzicht op de zomerse barbecues van Boef en mij stemmen mij vrolijk.
Geen sokken en met blote tenen in de buitenlucht
Watertoren
Bij ons op tafel staan nu narcissen uit onze voortuin. Ze fleuren de woonkamer echt op. Ik plukte ze om te vieren dat Boef en ik afgelopen weekend op een heel bijzondere locatie met onze vriendengroep gelogeerd hebben: in een watertoren in Lutten. We hebben met z’n allen de 49,2 meter ook helemaal beklommen en bovenin van het weidse uitzicht genoten. Het was een belevenis om daar te verblijven en in de nabije omgeving was het ook lekker pleeborstel gooien. Al keken de wandelaars die we tegenkwamen ons wel vragend aan.
Opruimen
De lente kriebelt in mijn buik. Ik voel voorjaarsschoonmaakwoede en wil graag mijn huis opruimen, maar heb geen idee hoe ik moet beginnen. Vroeger toen ik nog in Leiden woonde hielp mijn moeder mij daar altijd mee. Toen ik naar de Achterhoek verhuisde waren haar bezoekjes nog de stok achter de deur voor het opruimen van mijn huis. Nu zij inmiddels al bijna vijf jaar overleden is, is er niemand die mij helpt bij het uitzoeken van mijn spullen. Boef is zelf ook een verwoed verzamelaar. Zelf heb ik een ongelooflijke moeite met opruimen en schoonmaken. Ik schreef er ooit dit gedicht over:
ik hoef niet opgeruimd te zijn
als mijn woorden
maar schoner zijn
dan mijn huis
ik weerspiegel wel
een voorjaarsschoonmaak
in mijn hoofd
op een andere manier
ik ontspiegel wel
de spinnendraden
in het web
van mijn gedachtenboek
ik luister in jouw naam
maar was alleen
mijn zinnen schoon
Toch verlang ik na jaren verzamelen van allerlei spullen graag naar een opgeruimde omgeving. Ons hele huis puilt uit van de rommeltjes en bij de gedachten aan uitzoeken word ik al gek. Het hoeft echt niet allemaal strak en netjes te zijn, maar iets meer orde zou mij toch wel wat rust geven. Daarom ga ik op woensdag 13 april de workshop ‘Een opgeruimd huis, een opgeruimd hoofd’ bij Marieke heeft een missie volgen. Ik hoop echt dat ik met bruikbare tips naar huis ga en een begin kan maken met iets wat ik graag wil, maar wat mij samen met Boef maar niet lukt. Duimen jullie met mij mee? Misschien kampen jullie wel met hetzelfde probleem en willen jullie die cursus ook volgen. Wees welkom!
Lees ook: Opruimen met Marieke heeft een missie
Eén reactie