Dolgraag wil ik bij de presentatie van het boek aanwezig zijn, maar omdat ik geen rijbewijs heb en niet met het openbaar vervoer vanuit de Randstad laat in de avond thuis kan komen, moet ik creatief zijn. In eerste instantie bedenk ik dat ik een paar dagen in een hotel in Leiden ga zitten, zodat ik ook wat oude vrienden en vriendinnen kan opzoeken. Een hotelkamer voor één persoon kost in 125 euro per nacht. Dat is wel een erg duur geintje. Voor dat bedrag kan je ook een heel mooi huisje huren, wat ik dan ook liever doe ik. Ik speur op het net naar iets in de omgeving van Leiden, maar boek uiteindelijk een sfeervol natuurhuisje in Bergambacht aan de Lek, vlakbij mijn vader. Ik heb ook behoefte aan wat vader-dochtertijd en wil pannenkoeken voor hem bakken. Gezellig samen zijn was er de laatste jaren vanwege de afstand een beetje bij ingeschoten.
A message from the Chairman
Rond de boekpresentatie van ‘A message from the Chairman’ plan ik een trip down memory lane. Een mini-vakantie van vier dagen in het westen van het land. Ik maak afspraken met vriendinnen, mijn oude dispuut Mercurius en ga naar het afzwemmen van mijn lieve nichtje Nina kijken. Dat laatste wordt beloond met de woorden die ze later tegen mijn zusje zegt: ”Tante Barbara zit voor altijd in mijn hart.”
Taxi
Het zijn een paar hele drukke dagen en de dag dat ik naar Leiden ga, zit vrij vol. Als Achterhoekse ‘boerentrien’ vind ik het eng om in het donker in de trein te zitten en op stations rond te zwerven met al het geweld van de laatste tijd. Daarom besluit ik om, heel decadent, een taxi te huren. Om 22.00 zal de taxi op de dag van de boekpresensatie bij de Haagweg 4 in Leiden staan en mij binnen een uur naar mijn natuurhuisje rijden. In de taxi kan ik mooi bijkomen van de dag die vrij emotioneel zal zijn met al het weerzien van mensen van vroeger en kan ik redelijk op tijd naar bed, zodat ik nog fit ben voor mijn andere afspraken de dagen erna.
Boekpresentatie
Op vrijdag 19 april ga ik rond 20.30 uur na een geanimeerd etentje bij Tabù met Mercurius met een aantal dispuutgenootjes naar het feest ter ere van Juul. De ruimte is stoer aangekleed met schilderijen en collages, ze draaien hiphop muziek en op een muur wordt Juuls werk geprojecteerd. Ik zie wat oude bekenden, waaronder de eigenaar van het restaurant waar Juul en ik altijd uit eten gingen. Ik schud hem de hand. Ja. We hebben het daar leuk gehad.
De officiële plechtigheid zou om 21.00 uur zijn. Als er om 21.20 nog niks gebeurt, zit ik op hete kolen. Mijn taxi is er om 22.00 uur en eigenlijk wil ik de praatjes graag meemaken.
Energie draait in cirkels en blijft circuleren
Remko Koopman
“Dan mis ik het maar,” denk ik een beetje bedroefd. Eindelijk nemen rond 21.30 uur Wouter en Martijn het woord en vertellen dat ze dit feest georganiseerd hebben om Juuls werk de erkenning te geven die het altijd verdiende. De kosten voor het feest en het boek zijn bekostigd met golden tickets die fans van Juul konden kopen. Ik had heel eervol het eerste golden ticket gekregen. Volkomen onverwacht overhandigt Remko na zijn praatje mij het eerste gouden exemplaar van dertig van ‘A message from the Chairman’ met een goodybag met stickers, een kaart van zijn werk, mal met zijn tag en gepersonaliseerde gouden spuitbus en biertje. Daarna speech ik kort en emotioneel.
Diva
Als ik op mijn mobiel kijk zie ik dat het bijna 22.00 uur en snel ik begeleid door mijn vrienden naar de taxi. Ik voel mij net een diva die op het hoogtepunt met haar beveiliging een feest verlaat, want iedereen wil nu met mij praten. Ik ben blij als ik in de taxi zit. Als ik met de trein naar het huisje had moeten gaan, was er vast van alles misgegaan, zo emotioneel ben ik. Bij het huisje geef ik de chauffeur een fooi, spring ik onder de hete douche en ga beduusd op bed liggen. Echt slapen doe ik niet en de volgende ochtend bewonder ik alle schatten die ik heb gekregen en blader ik door het prachtige boek. Wat een mooi monument van Juuls werk! Dat ik het eerste exemplaar heb gekregen voelt als een warme omhelzing door alle tijden heen. Het is een heel bijzonder gevoel en ik luister in de dagen die volgen emotioneel naar ‘ons’ liedje: ‘I wanna kiss you all over’ van Exile. Daardoor herbeleef en voel ik onze liefde van achttien jaar geleden weer. Heel speciaal.
Ik zie deze dagen ook als een message van Juul voor mij. Dat hij nog steeds ergens is en over mij waakt en dat hij trots is op wat ik heb bereikt. Dat het mij wel gelukt is om bij leven erkenning voor mijn werk te krijgen, want eigenlijk is het ook zijn kracht en gedachtegoed dat ik mij voortleeft. Niet continu en ook niet bewust, maar onze relatie/vriendschap en zijn vroegtijdig sterven heeft iets basaals in mij geraakt waardoor ik nu ook ben wie ik ben.
Tag spuiten
Wanneer ik weer in mijn oude vertrouwde Achterhoek bij mijn lieve Boef ben, besef ik dat ik dertien jaar geleden een heel leven achter me heb gelaten. Een leven dat veel mooie en lieve mensen bevatte. Soms duikt dat verleden weer even op in mijn huidige leven. Zoals de afgelopen dagen. Ik dacht dat ik het had afgesloten, maar niks is minder waar. ‘Energie draait in cirkels en blijft circuleren’, zoals Remko zo mooi als opdracht in het boek voor mij heeft geschreven. Alles wat je ooit hebt gedaan of doet komt vroeg of laat weer bij je terug.
Om het geheel af te ronden spuit ik de tag van Juul bij Lokalen, het creatieve broeinest in de Achterhoek, op de muur. Nu is Juul ook hier bij mij en heb ik mensen die zijn werk begrijpen over hem verteld. De cirkel is rond.
