Dit jaar hing er net als vorige jaar een grote grauwe en angstvallige sluier over alles. Corona bepaalde het ritme van de dag, de maatschappij en de wereld. Ik heb geprobeerd om ondanks het feit dat de moed mij ook af en toe flink in de schoenen zonk te blijven zoeken naar lichtpuntjes. Ook ik dacht bij tijd en wijle dat mijn toekomst zou eindigen in een kartonnen doos onder een brug. Waar gaan we in vredesnaam naartoe in deze bizarre tijd? Het antwoord op deze vraag moet ik je net als alle (vermeende?) experts schuldig blijven. Het enige wat ik kan doen is mij vastgrijpen aan
mijn reddingsboei. En dat zijn de woorden. Ze hebben mij in mijn leven door erge persoonlijke crisissen geleid en ook nu bieden ze mij houvast. Ik merk dat ik door te schrijven het hoofd redelijk koel kan houden. Dat komt trouwens ook door Boef, mijn grote steun en toeverlaat. Als ik weer eens wanhopig de handdoek in de ring wil gooien, geeft hij mij een grote peptalk en een stevige schop onder de kont. Soms geeft hij mij ook een lief en passend cadeau. Ook vind ik veel steun bij mijn collega-ondernemers en bedrijven/organisaties waar ik mee samenwerk. Zij zijn medeverantwoordelijk voor de stappen die ik dit jaar heb durven te zetten. Met als klap op de vuurpijl deze website.
Tussen Kerst en de jaarwisseling ga ik een schriftelijke kampvuursessie bij Sarah Muiderman volgen om alles voor mijzelf nog duidelijker op een rijtje te krijgen. Soms heb je hulp nodig bij het helder krijgen van je schrijfhoofd en ik wil ik jullie komend jaar natuurlijk van mooiere zingende zinnen bedienen. Wat zijn mijn leerpunten? Dat wil ik wel graag weten.
Stip op de horizon
Het is misschien raar om in deze tijd te investeren in jezelf en je bedrijf. Maar alleen zo kan ik duidelijk maken dat ik kwaliteiten heb die ertoe doen en die zeker in deze tijd gebruikt kunnen worden om hoop te houden, want hoop kan bergen verzetten. En hoop zou de richting moeten zijn waar het kompas van de overheid, maar ook van alle aardbewoners op zou moeten varen. We zouden hand in hand naar een oplossing moeten zoeken. Dat dat niet gebeurt, doet mij verdriet. Ik weet: het is allemaal soms uitzichtloos en lijkt reddeloos verloren. Toch wil ik je aanraden een stip op de horizon te zetten. Al is het maar een kleine. Al wil je maar alleen een keer zelf een appeltaart gebakken hebben komend jaar. Al neem je je alleen maar voor om je buurvrouw een zelfgeplukte bloem te geven. Aardig zijn kost niets. Mijn stip is dit blog. En ik wens dan ook met heel mijn hart dat de wereld zo blijft doordraaien dat ik ondanks alles toch regelmatig mijn woorden voor jullie kan blijven tikken.
Prijsvraag
Over een paar dagen is het Kerst. Mijn zakenrelaties heb ik een potje aardbeien-rabarberjam gegeven met de wens voor een ‘lekker 2022’. Ook heb ik drie potjes verloot aan de hand van een prijsvraag onder mijn trouwe lezers. De eerlijke trekking heb ik gefilmd en dat filmpje heb ik gedeeld op social media. Ik had zeven originele en creatieve inzendingen. De drie winnaar zijn: Dyon Temming, Ria Halleriet en Leonie Heutinck. Ik heb met alledrie contact gezocht voor het overhandigen van het jammetje. De zinnen van de drie winnaar waren: Dyon: Rabarbara’s woordhapjes zijn smakelijk, omdat zij de ingrediënten op waarde schat, mat, kladt enzo fydelorarat. Ria: Rabarbara’s woordhapjes zijn smakelijk, omdat ze aandacht geven aan belangrijke zaken. Leonie: Rabarbara’s woordhapjes en ludieke woordgrapjes zijn smakelijk, omdat het een uniek brouwsel is. Met veel plezier lees ik het iedere keer weer. Het smaakt gewoon naar meer.
Klein succes
Zo op de valreep van het jaar heb ik nog een klein succes geboekt. Mijn interview met Gerwin is opgemerkt door Pubble. Zij hebben er op hun blog aandacht aan besteed. Pubble is een cloud gebaseerd software pakket voor uitgevers. Zij maakt meer dan 450 bladen per week voor grote en kleine uitgeverijen. Dit maakt mij duidelijk dat ik met Rabarbara op de goede weg zit. Ook het feit dat dit interview in alle edities van Achterhoek Nieuws komt te staan. Samen zijn we sterk!
De stip van de lezer
Natuurlijk ben ik ook benieuwd naar jullie stippen op de horizon. Zijn die er ook?