Toen ik zo’n elf jaar geleden naar de Achterhoek verhuisde, was het eerst wat ik deed bij Kreatief in Vrije Tijd (KVT) op tekenles gaan. Dat deed ik samen met een vriendin van Boef, die eerst bang was dat ik met haar op knutselcursus zou willen. Door ons wekelijkse afspraakje leerden we elkaar goed kennen en veranderde ze ook in een vriendin van mij. Al tekenen we wel in elkaars uitersten. Zij deed weken over een tekening. Ik had er elke week minstens een af. Zij hanteerde haar potlood heel netjes en precies, ik kliederde met verf vanuit de losse pols met grove streken. We hadden een hele leuke docente die mij de vrije hand gaf en mij stimuleerde de beelden die in mij zaten vorm te geven. Ruim tien jaar volgde ik gelukzalig bij haar lessen die een moment van bezinning waren waarin ik dat wat er op het moment in mij leefde en wat ik niet in woorden kon schrijven of zeggen uitte in beeld. Ik ontwikkelde een heel eigen stijl, exposeerde zelfs een paar keer bij Galerij Wij en kreeg het vertrouwen dat er altijd tekeningen zullen ontstaan als ik een kwast of stift oppak. Tussendoor volgende ik ook een jaar les bij een andere docente die mij ook van alles leerde, vooral goed kijken.
Dwarrelen
Vanaf januari dit jaar heb ik les bij de Stadskamer. Ik wilde leren mijn tekeningen interessanter en professioneler te maken, zodat ik mij met recht een woordenENkunstenaar kan noemen. Nu zijn mijn geschreven woorden duidelijk beter dan mijn getekende beelden. Hoe mooi zou het zijn als ze even sterk zouden zijn? Dat ik niet van de tekeningen hoef te zeggen ‘ze zijn wel aardig’, maar vol overtuiging kan zeggen dat ‘ze zijn goed’ ?
Er zullen altijd tekeningen ontstaan als ik een kwast of stift oppak
Iris brengt mij op een speelse manier technieken bij die mijn tekeningen nu al duidelijk verbeteren. We zijn begonnen met dwarrelen en verschillende kleuren stift door elkaar te gebruiken. Zo tekenen ik met lossere lijnen en door het gebruik van kleurgroepen ziet dat wat op papier ontstaat er een stuk mooier uit. Ik sla er zelf stijl van achterover. Dat ik dit allemaal kan! Afgelopen maandag heb ik op een voor mij nieuwe manier geschilderd: eerst dwarrelen met zwarte stift en dan met acrylverf interessante vlakken uitzoeken en die met twee verschillende kleuren inkleuren en met wit oplichten. Wat was ik verrast na afloop! Ik geef toe: ik moet nog wat oefenen met het mengen en bijeenzoeken van kleuren, de goede kwasten gaan gebruiken en mijzelf aanleren om het water regelmatig te verschonen. Maar verder…De Walgvogel mag er zijn! Niet slecht voor een eerste keer!
Potentie
Met de grote tekening van De Walgvogel voorzichtig opgerold op mijn schoot zit ik even later trots mijmerend in de bus naar huis. Ik kan niet wachten om weer wat op doek te gaan zetten. Thuisgekomen check ik de kast met teken- en schilderspullen. Er staan nog drie grote doeken en een paar kleine. Mooi! En ik vind ook nog een zwarte watervaste stift waarmee ik op het doek kan gaan dwarrelen.
Volgens mij ga ik nog een heleboel mooie schilderijen maken. Ik merk dat er veel beelden in mij zitten die eruit willen! Fijn dat er manieren bestaan om mijn schilderpotentie eruit te krijgen! Ik voel mij net als de dansende vrouwen in mijn tekeningen! Dans je met mij mee?
Lees ook: Met Stadskamer en Schrijf glans aan je barst dansend de toekomst in
