Hoofdredacteur van ‘Echt’

Nu mijn boek ‘Het staat op mijn voorhoofd verschenen. Een pleidooi voor schrijftherapie’ verschenen is, openbaren zich nieuwe kansen in het verlengde ervan. Ruim twee jaar lang heb ik alles op alles gezet voor de boekpresentatie van 11 november vorig jaar. Vanaf nu borduur ik voort op dat wat er uit die dag voortkomt.

Onhandig

Gerommel in de marge van je leven is onoverkomelijk. Niet alles verloopt altijd 100% smooth. Ook bij mij niet. Of moet ik zeggen: juist bij mij niet. Hoe graag ik dat soms ook zou willen. Dat klinkt tegenstrijdig, omdat ik imperfectie en dansen in de regen predik. Maar soms vind ik dat nog steeds moeilijk om bij mezelf toe te laten. Hoe erg ik ook gecharmeerd ben van de barsten en onhandigheden van anderen en die met mildheid en liefde beantwoord. Voor mijn eigen miskleunen zak ik het liefst soms met het schaamrood op mijn kaken dieper dan diep door de grond. Aangezien ik niet subtiel ben, geen grijze muis en ik overal open over blog (ook als het het daglicht niet kan verdragen) zijn mijn onhandigheden vaak onder een vergrootglas en in vol ornaat te aanschouwen. Waarom ik dat mezelf aandoe, weet ik niet. Het lijkt of ik niet anders kan en ik een publiek nodig heb voor mijn clowneskiteiten.

Echt

Maar goed. Laten we het over de kansen hebben. Een hele mooie die zich heeft voorgedaan is dat ik nu hoofdredacteur ben van een magazine to be. Het Herstel-Netwerk van Stadskamer wil graag een magazine genaamd ‘Echt’ op de markt brengen. De ondertitel is ‘Echte verhalen van echte mensen’. In eerste instantie was ik benaderd om ervoor te schrijven, maar toen ik aangaf dat ik het wel wilde coördineren omdat het koren op mijn molen is en nauw aansluit met waar ik met Rabarbara mee bezig ben, veranderde de insteek. Na wat gesprekken ging het Herstel-Netwerk akkoord met deze rol en zo kwam het dat ik vorige week mijn eerste mail als hoofdredacteur verstuurde

Aanloop

Ik mag het magazine, uiteraard in afstemming, inhoudelijk vormgeven naar eigen inzicht. Er is al contact gelegd met iemand die de lay-out op zich heeft genomen, dus ook dat stuk komt helemaal goed. Ik ben heel benieuwd waar we over drie maanden staan. Dan zijn de eerste interviews geweest en misschien ook al een paar artikelen aangeleverd. De bedoeling is dat in juni de eerste ‘Echt’ het licht ziet. Dit hele proces is nieuw voor mij en ik zie dit ook echt als een groeikans. Als je al mijn losse vaardigheden bij elkaar op een hoop gooit, moet ik dit makkelijk kunnen. Alleen heb ik ze in dit format nog nooit uitgevoerd. Of Pipi Langkous echt gezegd heeft ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk ik het wel kan’ wordt door sommigen betwijfeld, maar zo voel ik mij nu wel een beetje. Als ik heel eerlijk ben, ben ik verbaasd dat ik op een natuurlijke manier deze sprong gewaagd heb. Maar ik had de aanloop al genomen al wist ik niet waar ik overheen ging springen.

Goochelen

Het hoofdredacteurschap is een carrièrekans die nooit voor mij binnen handbereik lag en nu kan ik het binnen mijn eigen grenzen gaan uitvoeren. Hoe mooi kan je het hebben? Bij Stadskamer zijn er voldoende sparringspartners om dit tot een goed resultaat te brengen. Ik heb er dan ook ongelooflijk veel zin in. Ik zal al mijn doorzichtige en ondoorzichtige trucs uit de doos halen om met een goed resultaat op de proppen te komen. Eerst nog met gedachten en woorden goochelen.