Elna 26-2-2025 | Door Barbara Pavinati
“Het idee voor het boek heb ik opgedaan tijdens een fietsvakantie met mijn vader, moeder en broertje Stan op Texel,” vertelt Carolien Van den Bergh eerder die dag, “Stan verveelde zich tijdens een fietstocht en toen viel het oog van mijn moeder op een rijtje schapen in de verte en zei ze ‘Kijk! Dat zijn de schapenkampioenschappen’. Papa haakte in op mama’s opmerking en deed de rest van de vakantie verslag van alle schapenkampioenschappen die we zagen. We zeiden toen als grap tegen elkaar: ‘Hier moet een boek van komen’”
Dingen die in het echt niet kunnen
“Op de basisschool schreef ik al verhaaltjes en ik heb altijd de droom gehad om een kinderboek te schrijven. Ik houd ook van tekenen,” lacht de autodidactisch kunstenaar, “De verhaaltjes komen meestal ’s nachts in mijn hoofd. Ze gaan over mensen die niet bestaan. Bijvoorbeeld over schurken met bijzondere krachten. Ze beleven dan avonturen vol humor met elkaar. Ik vond het leuk om dit boek te schrijven. De schapen doen er vijf wedstrijden in, bijvoorbeeld figuurpoepen. Voor een wedstrijd heb ik mij laten inspireren door de vakantie, de andere vier heb ik zelf verzonnen. Het mooie is dat in boeken dingen kunnen die in het echt niet kunnen. Alles kan en mag. Voor dit prentenboek heb ik niet van tevoren de boodschap bedacht, maar eerst het verhaal geschreven. Toen ontvouwde zich spontaan de boodschap dat meedoen belangrijker is dan winnen.”
Wat wil je nu echt doen?
“Mijn mentor Stefan Opbroek op De Isselborgh in Doetinchem heeft mij geïnspireerd om dit boek te schrijven. Hij was tijdens een moeilijke periode in mijn leven de enige die vroeg: “Wat wil je nu echt doen? Wat vind je leuk?” Toen sprak ik mijn droom voor het eerst uit. Hij was gelijk heel enthousiast. Daarna liet ik hem het verhaal liet lezen en heeft hij mij gestimuleerd om het te gaan proberen uit te geven. Hij drukte mij op het hart om contact met hem op te nemen als dat zou lukken. Dat heb ik gedaan. Als dank voor zijn oprecht geïnteresseerde vragen krijgt hij het eerste exemplaar.”
Meedoen is belangrijker dan winnen
Uitgever
“Ik heb het boek in de zomervakantie een keer midden in de nacht naar uitgever Boekscout gestuurd. Dit had ik alleen aan twee vriendinnen verteld. De uitgeverij belde toen ik met mijn moeder op pad was. Omdat ik de nummers uit mijn hoofd geleerd had en herkende, nam ik mijn mobiel niet op. De volgende ochtend heb ik gelijk teruggebeld. Ze vertelden mij dat ze met mij in zee wilden gaan als ik wat kleine veranderingen doorvoerde. Ik was dolgelukkig en wilde mijn ouders verrassen met het goede nieuws. Daarom zette ik zonder wat te zeggen een taart in de koelkast. Mijn moeder had niks door, maar mijn vader had vragen. Toen biechtte ik op dat ik wat te vieren had: ik had een uitgever voor mijn boek! Ze waren heel blij voor mij”
Boekpresentatie
Bij de boekpresentatie zijn mensen uit de buurt, familie, vrienden en hulpverleners aanwezig. Voor de buren komt de boekpresentatie als een grote verrassing: “Een paar weken geleden lag er plotseling een uitnodiging bij ons in de brievenbus”. Eerst houdt Carolien een duidelijke speech. Daarna neemt wethouder Dusseldorp het woord. Vervolgens leest haar moeder het zelfgeschreven sprookje ‘Het meisje en de papa’ voor met aan het eind het compliment dat Carolien alles rond het boek als een volleerd zakenvrouw heeft aangepakt ”Elke avond liggen er vanaf nu rond 19.00 uur kinderen in bed die jouw prentenboek voorgelezen krijgen.” Het eerste exemplaar wordt aan Stefan Opbroek overhandigd: ”Ik schrik ervan dat ik het niet drooghoud en weet niet wat ik moet zeggen.”
Te koop
Het boek is te bestellen bij bol.com en Boekscout.nl.
Lees ook: Schrijven en leven horen voor Barbara Pavinati bij elkaar
Lees ook: ‘Ik had de behoefte om uit te leggen dat ik als kind niet zielig was’











2 reacties