Schrijfchallenge ‘Vrijheid geef je door’
De opdracht aan de schrijfliefhebbers was om een verhaal te schrijven over vrijheid in de breedste zin van het woord, bijvoorbeeld over het ventileren van je mening op Facebook, maar ook over mensenrechten of oorlogen. De keuze van de vorm (gedicht, verhaal, column) was geheel vrij. De ingestuurde pennenvruchten waren zeer divers en zorgden bij de jury dan ook voor de nodige hoofdbrekers. “Aan elk verhaal of gedicht was veel aandacht besteed”, aldus Resy Oonk, PR/Communicatie van de Bibliotheek Oost-Achterhoek. “Ik was verrast door het niveau van de inzendingen. De vorm en de gekozen invalshoek zorgden echter bij de jury voor een ‘appels en peren-gevoel’. Het was moeilijk om ze met elkaar te vergelijken. De jury heeft dan ook een persoonlijk favorietenlijstje ingeleverd, waar punten aan werden gekoppeld. Op die manier konden we een winnaar kiezen, maar de jury wil benadrukken dat alle inzendingen hen aangenaam verrast hebben”, aldus Resy.
Winnaar
Op woensdagavond 15 juni werd in de Bibliotheek Lichtenvoorde, onder het genot van koffie en iets lekkers, de winnaar bekend gemaakt. Meerdere deelnemers waren hierbij aanwezig. Na elkaars verhalen gehoord te hebben, mocht Barbara Pavinati de winnaar bekendmaken. Wim Rutgers, oud-onderwijzer uit Vragender, wist met zijn zienswijze op het thema ‘Vrijheid geef je door’ de meeste punten te behalen. Wim won daarmee een lidmaatschap van de Bibliotheek Oost-Achterhoek. Hieronder zijn winnende bijdrage.
Vrijheid geef je door
Als je iets door mag geven heb je te maken met drie situaties.
Je hebt iets gekregen, je hebt er iets mee gedaan en je geeft het door.
We hebben de vrijheid gekregen na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, een vrijheid die miljoenen mensen met hun leven hebben betaald. Onmenselijk veel slachtoffers in een periode van angst, vervolging en onderdrukking. We willen de verhalen van ‘dichtbij en veraf’ blijven vertellen. Met het doel: opdat wij niet vergeten, opdat wij niet herhalen. Onze tijd van vrede en vrijheid is duur betaald, uit eerbied en respect willen we blijvend (op z’n minst) ‘jaarlijks’ stilstaan bij de herinnering aan de slachtoffers.
Wat hebben we er mee gedaan? We hebben in de naoorlogse samenleving steeds meer de nadruk gelegd op het RECHT van vrijheid. Je mag denken en zeggen wat je wilt. Op zich is daar niets mis mee maar de vraag blijft: “wat je wilt”. Teveel mensen hebben de grenzen van fatsoen, respect en tolerantie laten varen en vertalen het recht op vrijheid als een grenzeloos recht. Er zijn steeds meer mensen die het recht van vrijheid invullen als een recht om negatief, respectloos en kwetsend te zijn voor de ander. Jouw vrijheid eindigt waar de vrijheid van de ander begint! Het is in wezen beschamend dat een rechter de grenzen moet aangeven alsof sommigen zelf geen weet meer hebben van normen en waarden.
Welke vrijheid geven we door? Durven we onze en de volgende generatie duidelijk te maken dat vrijheid niet enkel een recht is maar meer nog een opdracht. Het is een item van onze moderne tijd om ‘stil te staan’ bij indrukwekkende gebeurtenissen als 4 mei herdenkingen, oorlogsmusea en concentratiekampen. Maar als het blijft bij stilstaan heeft het geen meerwaarde. Juist die momenten van bezinning moeten ons in beweging zetten. We kunnen en moeten willen waarmaken dat juist vanuit onze verworvenheid van vrijheid een leven van verantwoord omgaan met onze medemens het leven waardevol maakt. Hoe groot of gering je invloed ook mag zijn: “Gooi dat steentje van vriendelijkheid, fatsoen en respect in de vijver van de samenleving en wie weet hoever de rimpeling gaat …”
Wim Rutgers Vragender
mei 2022
Lees ook: Schrijfchallenge ‘Vrijheid geef je door’
