Merijntje is een schrijvende ontwerper en imago-adviseur. In de verhalen leer je haar bijzondere ontwikkeling en talentvolle werkwijze kennen die ze met vallen en opstaan bijschaaft en verfijnt. Ze is leergierig en heeft hart voor haar gezin en klanten. Ook is ze dol op shoppen. Tot haar verdriet loopt ze steeds tegen burn-outs en lichamelijke klachten aan. Als een vakantiedag in een drama eindigt, besluit ze om te gaan onderzoeken wat er nu echt aan de hand is. Na een zorgvuldig onderzoek met verschillende gesprekken en tests bij een psycholoog komt naar voren dat ze autisme heeft. Merijntje omarmt deze diagnose. Hij zorgt voor opluchting en de tranen rollen over haar wangen. Eindelijk begrijpt ze zichzelf. “Je hebt geen idee hoe blij ik hier mee ben”, zegt ze na afloop tegen haar psycholoog.
Gevangenis
Ik ben verbaasd dit laatste te lezen. Blijkbaar kan een diagnose ook een positief effect op mensen hebben. Toen ik zelf een diagnose kreeg, was ik daar helemaal niet blij mee. Ik voelde mij er juist gevangen door en weggezet als ‘gek’. Mijn diagnose werkte verlammend en ik werd er juist zieker en banger door. Jarenlang ben ik op zoek geweest naar een woord dat veel beter beschreef wat ik was/had. En daar rolden mijn boeken ‘Verzinhoofd’ en ‘Het staat op mijn voorhoofd geschreven; een pleidooi voor schrijftherapie’ uit. Dat laatste boek verschijnt binnenkort.
Dit neemt niet weg dat het boek van Merijntje applaus verdient, omdat het een duidelijk beeld schets van hoe het er in een hoofd met autisme aan toe kan gaan. Ze is heel open en eerlijk over haar gedachten en door de vele dialogen met vrienden, collega’s en hulpverleners krijg je ook echt inzicht in hoe haar proces in zijn werk is gegaan. De verhalen, die soms ook naar een verder verleden teruggrijpen, zijn vanuit verschillende tijden knap door elkaar geweven en werken naar de diagnose toe. In het boek staat ook een gedicht dat beschrijft hoe ze zich voelt met de ‘satellietjes’ bij haar hoofd die steeds met haar praten en overal commentaar op geven. En door dat gedicht snap ik ook beter waarom ze blij is om te begrijpen waardoor die gedachtes ontstaan, dat deze bij haar diagnose horen en er nu dus handvatten gegeven kunnen worden om er mee om te gaan. Na haar diagnose en verschillende lichamelijke behandelingen ervaart ze een ‘zee van ruimte’.
Gevangen
in ’n klein,
donker hol.
Alleen met
m’n gedachten
is ’t overvol.
In gedachten
gevangen
net zo lang
tot ik stik.
Mijn ogen
zien tralies,
de gevangenis
ben ik.
Inspirerend
Van ‘Zee van ruimte’ heb ik geleerd dat mijn verhaal er ook maar een van de vele is. Ieder mens is uniek en ervaart zijn kwetsbaarheid en weg naar heling anders. Ik bewonder Merijntje om haar doorzettingsvermogen en openheid. In haar leven zitten ook raakvlakken met het mijne. Die herkenning troostte mij. Met elkaar kunnen we meer openheid creëren over psychische kwetsbaarheid en laten zien dat je er ook op een vriendelijke, succesvolle en liefdevolle manier mee kan leven. De boek heeft zijn verwachting waargemaakt. En nog meer. Ik weet nu dat een weg naar acceptatie ook anders kan gaan. Mijn horizon is verbreed.
Als je geïnspireerd wil raken en een verhaal wilt lezen over iemand die haar kwetsbaarheid omarmt, dan is ‘Zee van ruimte’ echt een aanrader. Je kan het hier bestellen.
2 reacties
Wow.
Ja hè! Het boek is het lezen meer dan waard!