Net heb ik onze twee eerdere brieven even teruggelezen. Wat hebben we elkaar al een mooie dingen geschreven zeg Hendrik-Jan! Jeetje, wat een ontboezemingen! Om versteld van te staan! Ik ben zeker van plan om je brieven te blijven sturen. Kanttekening: mijn hoofd moet er wel naar staan. De afgelopen maanden was ik vooral bezig met mijn familie, mijn werk en mijzelf en had ik weinig ruimte om echt oprechte aandacht aan anderen te geven. Hoe mooi om te zien dat er nu mensen zijn voor Boef en mij die ons omringen met liefdevolle daden. Ik voel mij gedragen door mijn omgeving. En dat is een bijzonder gevoel. Zo zie je maar wat openheid over zaken die je zorgen baren teweeg kan brengen.
Lichtfladderaar
Op het moment voel ik mij goed. Dit jaar ben ik voor het eerst in dertien jaar vrij met Kerst. Nu hoef ik niet meer door weer en wind met kerstkaarten voor de post. De Kerstperiode is namelijk de drukste tijd bij de post. Je mag dan nooit vrij nemen. Ook niet tussen Kerst en Oud en Nieuw. Dat betekende voor mij dat ik nooit ontspannen van de Kerst kon genieten. Naast het feit dat ik vind dat het feest vandaag de dag een hele opgeblazen vertoning is geworden. Ik heb vorig jaar een Kerstverhaal voor de krant geschreven. Je kan het op mijn site vinden onder de tab Media. Kijk daar maar onder het kopje Knipsels. Het gaat erover dat ik met Kerst altijd extra verdrietig ben. Waarom? Dat kan je in het verhaal lezen. Misschien dat het dit jaar voor het eerst anders is. Wie zal het zeggen? Het is toch ook het feest van het Licht. En ik ben een Lichtfladderaar. Hoe kijk jij naar Kerst? Heb je er mooie of juist nare herinneringen aan? Vieren jullie dat altijd op een speciale manier met jullie gezin?
Het is echt bijzonder om onderdeel van een gemeenschap te zijn en dat je om je rol daarin gewaardeerd wordt.
Nostalgisch
De laatste tijd denk ik vaker terug aan vroeger. Zal het met de leeftijd te maken hebben? Of komt het door de omstandigheden? Geen idee. Hier in de Achterhoek ben ik tot bloei gekomen, maar mijn leven in Bergambacht en Leiden was ook mooi en vol lieve en vriendelijke mensen. Ik kon alleen niet tot mijn potentie komen. Misschien ook wel omdat ik een laatbloeier ben. Wat ik wel zeker weet is dat ik ontzettend dankbaar ben voor alle liefde die ik hier in Oost Gelre van mijn collega’s en vrienden ontvang. Het is echt bijzonder om onderdeel van een gemeenschap te zijn en dat je om je rol daarin gewaardeerd wordt. Mijn rol als blogger, journalist en schrijver vervul ik met verve. Ben jij nog ergens dankbaar voor?
Secretaire
Vandaag heb ik de secretaire van mijn opa die bij ons in de woonkamer staat opgeruimd en gevuld met waardevolle schrijfspullen. Dat geeft een fijn gevoel. Nu voel ik mij op en top een schrijver. Ik heb zoveel schriften volgeschreven dat ik van gekheid niet weet waar ik ze moet laten. ‘k Heb ze nu allemaal in een doos gedaan en bewaar die nu samen met al mijn tekeningen in mijn studeerkamer. Die moet ik ook nog een keer opruimen. Een taak die ik keer op keer uitstel. Bewaar jij je schrijfspullen op een speciale plek?
Zo…alweer heel wat woorden aan jou geschreven. Ik ga het afronden en wens je een fijne decembermaand en een woordrijk 2025. Dat we elkaar brieven blijven schrijven!
Schrijversgroet,
Rabarbara
13 december 2024
Lees ook: mijn eerste brief aan Hendrik-Jan
Lees ook: Hendrik-Jan’s eerste brief aan mij
Eén reactie