Zo gezegd, zo gedaan. Enthousiast ging ik naar de Hema en kwam daar een heel gangpad tegen met panty’s in allerlei kleuren en maten. Voor een belachelijk lage prijs kocht ik voor het eerst in mijn leven zelfstandig een doos waar er vier inzaten. “Dan kan ik een tijdje vooruit,” dacht ik blij. Gisteren wilde ik een van mijn mooie jurken aantrekken met een panty. In eerste instantie was ik benieuwd of de maat goed zou zijn, maar dat was geen probleem. Heel netjes en keurig rolde ik de panty op om hem vervolgens zorgvuldig langs mijn benen uit te rekken en aan te trekken. Ik voelde mij net een filmster. Vol trots liep ik kort daarna door het huis. Die trots duurde niet lang, want als snel kwam er een haakje in mijn panty door een rupje aan de nagel van mijn wijsvinger waarmee ik over mijn been streek. “Tjonge, jonge, jonge, gaat dat zo snel?”, dacht ik nog. Na een fietstocht naar de supermarkt zat er al een ladder in mijn bovenbeen en toen ik die dag voor de derde keer naar de wc ging, trok in het kruis stuk. Het filmsterren gevoel verdween als sneeuw voor de zon en ik voelde mij weer de gebruikelijke miss klunsie.
Olifant
Ik besloot mijn ‘probleem’ met een aantal vrouwelijke vrouwen te bespreken die er niet om zouden gaan smiespelen, maar mij met mannelijke en praktische tips zouden helpen. De eerste vraag die ik kreeg was:”Hoeveel denier is hij dan?”. “Twintig,” antwoordde ik. En ik was al trots dat ik wist wat ‘denier’ was. “O, maar die trekt iedereen stuk. Je moet op zijn minst zestig hebben. Die kan je ook wassen. Je hebt wel keus uit minder kleuren, maar de kwaliteit is veel beter.” Op mijn vraag waarom er dan panty’s verkocht worden die iedereen stuk trekt, bleven zij mij het antwoord schuldig. Ik kan mij niet voorstellen dat die alleen gekocht worden door onwetenden zoals ik. Wel werd mij uitgelegd dat je met die dunne heel voorzichtig en vrouwelijk moest omgaan. Ook subtiel. Die drie begrippen passen absoluut niet bij mij. Het liefst banjer ik als een olifant door een porseleinkast. Daar is heel ons huis ook op ingericht.
Ik was al trots dat ik wist wat ‘denier’ was
Onmodieus
Misschien dat panty’s wel niks voor mij zijn, maar om nu dikke leggings onder mijn soepele jurken te gaan dragen, zie ik niet echt zitten. Dat staat gewoon niet. Dat zie zelfs ik met mijn onmodieuze ogen. Zie hier het probleem van de onvrouwelijke vrouw die mooi wil zijn. Ik ga eerst maar eens dikkere panty’s proberen. Kijken of die wel heel blijven. En anders vriezen mijn benen er van de winter maar af!
