Hoe lijm je een gebroken hart?

Zo gezegd zo gedaan. Ik smeet het hart vol bravoure kapot op de grond. Toen ik het doek daarna openvouwde, raakte ik in paniek. Ik kon wel janken. Een heel groot gedeelte lag in onherstelbaar kleine stukjes aan gruzelementen. Boef stelde mij gerust. “Rustig aan en neem de tijd om met aandacht en geduld alles in elkaar te puzzelen!” Ik haalde diep adem en zocht wat grote stukken bij elkaar. Die lijmde ik als eerste vast. Wat ook nog een gedoe was, want de lijm droogde heel langzaam. Boef bood de helpende hand bij het lijmen van mijn symbolische hart en keek even mee of er wat stukjes in elkaar paste. Later ging hij weer zijn eigen gang in huis. En ik, die inmiddels wat gekalmeerd was, lijmde in de uren die volgden steeds wat stukjes aan elkaar. Ik bleef echter met een groot, gapend gat en niet te repareren gedeelte zitten.

Charmant

“Laat dit een les zijn,” dacht ik bij mijzelf, “Dit is het echte leven. Een echt gebroken hart kan je niet volledig fixen. Hoeveel liefde het later ook krijgt. Er zullen altijd stukjes blijven die er na het bijeenrapen van de pijn niet meer inpassen of die stuk blijven.” En toen ging er een lichtje aan in mijn hoofd. Met mijn lessenreeks pretendeer ik niet om mensen te repareren of fixen. Ik wil ze woorden geven die troosten, zodat ze de stukjes die nog wel in elkaar passen met woordengoud aan elkaar kunnen lijmen. Dit goud gaat niet gelijk glanzen. Daar gaat jaren overheen. Daar is heel veel kracht, oefening en liefde voor nodig. En bij sommige mensen zal de barst een gewone barst blijven. Iets wat niet minder mooi is, maar juist charmant. Wat ik die mensen wil leren, is om hun barst met liefde te bezien en beginnen met die te omarmen in geschreven taal. Zodat ze vol trots zelf de ware redenen van de schoonheid ervan ook leren begrijpen. 

Samen

Met het stukgooien en lijmen van mijn Kintsugi Heart kreeg ik het inzicht dat Boef altijd aan mijn zijde staat om mijn tranen te drogen en met mij te puzzelen naar de verloren stukjes van mijn hart. Hij houdt van mij. Ook met het gapende gat en de barsten. Mijn gepijnigde hart kan veel liefde geven. Zelfs meer dan gemiddeld. En aan meer dan één persoon. Het is puurder en oprechter dan de meeste die min of meer ongehavend zijn, omdat het weet wat het is om vertrapt en vernederd te worden. Liefde is niet alleen stralen en dansen in de zon, maar ook janken en stampvoeten in de regen. Liefde is samen de strijd aangaan als er iets breekt, samen de hoofden begraven onder de dekens en dan lachend wakker worden.

Zo kan het ook!

Ik hoop dat mensen steeds meer en meer de moed krijgen om hun levensscherven aan elkaar te laten zien en elkaar dan te helpen bij het in elkaar puzzelen en lijmen van de kapotte stukjes. Ik geef je in mijn schrijflessen handvatten die je zelf ervoor kunt gebruiken. Met jouw eigen woorden en zinnen zet je zo een eerste stap in een lang proces. Vol trots kan ik nu na jaren naar mijn hart met gapend gat en barsten kijken en stel ik het tentoon aan de wereld en aan jou, vooral aan jou. Zo kan het ook!