Ben ik bang voor de dood? Lastige vraag. Ik kan niet zeggen dat ik er naar uitkijk, maar ik heb er vrede mee dat ik niet het eeuwige leven heb. Ik ben ook niet bang om ouder te worden, maar ben daar juist blij om en eer mijn grijze haren en rimpels. Waarom zal ik mij schamen voor mijn leeftijd? Ik ben blij dat ik deze leeftijd heb gehaald en al zoveel moois heb meegemaakt. Er zijn nog veel dingen die ik wil doen, maar nog meer dingen die ik al gedaan heb. Mijn dromen heb ik tastbaar gemaakt en uitgevoerd. Als ik sterf, zal het in vrede zijn. De mensen van wie ik houd weten dat. Ik heb geen onuitgesproken gevoelens en gedachtes. Dat heb ik geleerd door mijn relatie en vriendschap met Juul. Hij stierf veel te jong aan een progressieve spierziekte. Daardoor besefte ik al vroeg hoe betrekkelijk ons leven op aarde eigenlijk is. Morgen kan je laatste dag zijn. Dus doe NU wat je wilt en waar je van droomt. Ongeacht de mening en visies van anderen. Lak aan alles, laat iedereen maar zeuren (Dit is een zin uit een liedje van Klein Orkest. Herken je hem?)
Vertrouwen
Toen mijn moeder vier jaar geleden volkomen onverwacht overleed, was ik intens verdrietig. In de periode die erop volgde voelde ik regelmatig pijn in mijn hart en druk op mijn borst en bezocht ik na een aantal tests een cardioloog. Niks aan de hand. Blijkbaar was het liefdespijn die ik in mijn hart voelde. Pijn om het verlies van mijn moeder. In gedachten voerde ik gesprekken met haar en om dat te begrijpen ging ik mij verdiepen in het leven na de dood. Ik las er verschillende boeken over en volgde een cursus contact maken met engelen. Daarover pratend kwam ik erachter dat veel mensen met engelen bezig zijn en vond ik het plotseling allemaal niet meer gek en eng. Voorheen riep dit onderwerp namelijk best wel weerstand bij op in verband met mijn psychische kwetsbaarheid. Hulpverleners hielden het ver bij mij vandaan uit angst voor een terugval. Dus werd ik er bang voor. De dood van mijn moeder maakte een einde aan deze angst. Ik wist dat zij van mij hield en dat ze mij altijd zou willen beschermen. Daardoor voelde het goed en veilig om mij in dit onderwerp te verdiepen. Ik vertrouwde erop dat mama er alles aan zou doen om mij te helpen en voor mij te zorgen. Ook van gene zijde. En dat gebeurde.
Intense urgentie
Wat er aan gene zijde is, weet ik niet. En ik denk ook dat maar weinig mensen daar echt kennis van hebben. De dood is een van de vele mysteries van het leven. We proberen haar te ontrafelen, maar ik vermoed dat we het echte antwoord pas krijgen als we zelf onze laatste adem uitblazen. Mensen bij wie de dood op hun hielen zit, leven vaak met een soort intense urgentie. Dat zag ik ook bij Juul. Elke dag het onderste uit de kan halen. Niet begrijpen waarom mensen zich druk maken om details. Beseffen dat het erom gaat dat je leeft. Dat je geniet. Dat het draait om de mensen van wie je houdt en dat liefde niet te koop en schaars is. Dus wees blij en dankbaar als iemand je zijn of haar hart schenkt.
Grenzeloos en vrijheid
Vandaag werd ik getroffen door een gesprek met een vriendin. Ze is een paar maanden geleden haar man verloren voor wie ze jaren mantelzorgster is geweest. Met hart en ziel is ze tot het einde toe trouw aan hem gebleven. En ook nu hij dood is, voelt ze nog steeds hun intense en bijzondere liefdesband. Ze kenden onvoorwaardelijke liefde. Ik had moeite om mijn tranen binnen te houden, want ik wilde niet dat mijn emoties die van haar zouden overstemmen. Maar ik weet, ik voelde, dat echte liefde grenzeloosheid kent en vrijheid geeft. En ik besefte des te meer dat veel mensen het spreken van deze taal in onze maatschappij verleerd zijn. Dat we elkaar soms het licht in de ogen niet gunnen en elkaar veroordelen en begrenzen.
Brief
Een paar dagen geleden heb ik voor komend jaar een moodboard gemaakt. Daarin heb ik afgestemd op de liefde in mij voor mezelf, want daar begint een mooiere maatschappij mee. Met liefde en vrede in jezelf. En dat je dat dan uitstraalt. Gaan jullie jezelf ook een brief schrijven komend jaar? Met jullie eerlijke dromen en verlangens? En ga je die dan ook uitvoeren? Je weet nooit wat er morgen gebeurt. Misschien ben je dan wel dood en heb je niet gedaan wat je echt wilde. Heb je niet gezegd wat je echt bedoelde. Doe het NU voordat het te laat is. En doe het met liefde.
2 reacties
Lieve Barbara,
Bijzonder mens die je bent. Gevoelig en fijngevoelig. Jij kunt iets, maar zeker
mensen vertalen.
Ik ken je al een aantal jaren( Kunstmarkt Groenlo 2015) en voor mij: je “valt
nooit tegen”. Dat zegt veel over jou.
Jij blijft jezelf ontwikkelen en steunt mij met je schrijflessen in mijn proces.
Lieve groet van Ria.
Lieve Ria,
Jij bent ook een bijzondere vrouw. Erg krachtig.
Ik ben blij dat ik jou op de kunstmarkt hebt ontmoet
en voel mij vereerd dat mijn werk jou raakt en steunt
in je ontwikkeling.
Lieve groet terug, Barbara